Tussen 2009 en 2011 maakte ik samen met mijn toenmalige cameraman Eric Donk een serie op YouTube onder de naam ‘Bilderberg Tour’. Er kwamen zo’n tien delen. We hadden ooit het idee er een documentaire van te maken, die prijzen zou gaan winnen op het IDFA, maar dat is er helaas niet van gekomen, omdat Donk opeens kierewiet werd – maar daar gaan we het nu niet over hebben, behalve dat we constateren, dat hij vrijwel al het unieke materiaal, dat voor de poorten van de Bilderberg hel moest worden weggesleept, heeft vernietigd. Door een godswonder heb ik het eerste deel kunnen behouden – ook het beste wat mij betreft. Hierin gaan we vermomd met Guy Fawkes maskers (toen het symbool van het verzet tegen de NWO) ‘op bezoek’ bij het ‘hoofdkantoor’ van de legendarische Bilderberg conferentie in Leiden. Geen enkele journalist, ook Daniel Estulin niet (auteur van het boek The True Story of the Bilderberg Group uit 2009, hij staat bekend als de ‘grootste kenner’) drong zo diep door in de geheime krochten van de club, die de wereld niet alleen beheerst en bestuurt, maar ook naar de ondergang voert – en dat alles onder de regie van ons eigen Koninklijk Huis. We bellen aan bij het compleet ‘geanonimiseerde’ woonhuis in de Leidse buitenwijk, waar het bestuur van de machtigste club ter wereld is gevestigd – een moment, dat ik niet alleen als het meest spannende, maar ook het meest glorieuze van mijn complete journalistieke carrière zou willen bestempelen. Nooit is het adagium ‘het controleren van de macht’ immers met zo’n rücksichtslose consequentie toegepast en doorgevoerd. Gewoon aanbellen. Vragen stellen. Maar er werd niet open gedaan. Vervolgens laat de video zien hoe ik met een verfspuit enige leuzen aanbreng op het Bilderberg hoofdkantoor. Is dat vandalisme? Is dit criminaliteit? Of is zo’n actie gezien het optreden van Bilderberg op het wereldtoneel en de gigantische en ongecontroleerde invloed op ieders leven (zo is tot de invoering van de Euro en de oorlog tegen Irak besloten op Bilderberg) een gerechtvaardigde vorm van protest? Helaas zijn deze cruciale vragen nooit beantwoord, wat de betreffende strafzaken (ook die inzake de vergelijkbare graffiti op het huis van Joris Demmink) zijn ‘een stille dood gestorven’ en hebben dus niet geleid tot richtinggevende jurisprudentie.

In een volgend deel van de YouTube serie keerden we terug naar het Bilderberg hoofdkwartier in Leiden, een paar maanden later. De graffiti was verwijderd. Nu werd er wel open gedaan. Ik kan de betreffende video niet meer vinden, maar we zien een ongemakkelijk gesprek tussen mij en een keurige meneer, die zegt, dat zijn vrouw – de almachtige, geheel schimmige ‘Bilderberg directeur’- ‘niet thuis is’, terwijl aan het eind van de video duidelijk wordt, dat ze wel gewoon aanwezig is. Als een keurige journalist probeer ik een afspraak te maken voor een interview, maar dat moet ik dan ‘schriftelijk aanvragen’ – of woorden van gelijke strekking (ik heb dat nog gedaan ook, maar natuurlijk niets meer gehoord). Ook de graffiti komt nog ter sprake. In die tijd durfde ik dat gewoon allemaal – het kon nog net in het klimaat van die jaren. Nu zou je vermoedelijk worden doodgeschoten door gemaskerde ‘anti terreur eenheden’. Nou ja, ik zeg ‘het kon nog net’ in die tijd, maar dan bedoel ik ook ‘heel erg net’. Want toen we in de taxi stapten om terug te keren naar Leiden Centrum werden we reeds na enkele minuten klemgereden door meerdere politieauto’s met gillende sirene en zwaailichten. Ook daarvan bestaat een video, die werkelijk bloedstollend is – want filmen kon Donk als de beste. Ik zei het al: op het IDFA waren we zeker in de prijzen gevallen! Met grof geweld werden we gearresteerd en overgebracht naar het politiebureau. Een werkelijk krankzinnige actie (wie heeft hier de opdracht voor gegeven?), want wat konden ze verder doen? Na enkele uren werden we dan ook weer vrijgelaten. Deze arrestatie laat mooi de totale disconnectie zien als de ‘deep state’ (die dus volledig geheim moet blijven) in aanraking komt met de ‘normal state’. Er werd wel een strafzaak geopend en ik ben ook meerdere malen op verhoor geweest over deze zaak bij de politie in Leiden, maar die ‘verhoren’ draaiden er steeds op uit, dat ik de betreffende rechercheur in geuren en kleuren uitlegde wat Bilderberg is en hem zelfs volledig op mijn hand kreeg. De zaak werd in eerste aanleg door het OM aangebracht samen met onder meer de graffiti op het huis van Demmink en mijn ‘interventie’ bij het verhoor van Nout Wellink voor de commissie De Wit. Ik mocht uiteraard geen getuigen oproepen, die konden verklaren over Bilderberg, want ja, dat is de deep state en die moet geheim blijven. Er volgde een veroordeling. We (Donk en ik) gingen in hoger beroep bij het Haagse Hof. Bij het Hof zijn er twee zittingen geweest en toen hebben ze de zaak ‘weggetoverd’. Donk ging in deze fase opeens zeggen, dat hij alles gefilmd had niet om de wereld samen met mij te vertellen over misstanden en machtsmisbruik, maar om Justitie bewijs te kunnen leveren tegen mij! Op dat moment konden we natuurlijk niet meer samen in deze zaak optrekken vertegenwoordigd door dezelfde advocaat (Gerard van der Meer). Ik moest Van der Meer dwingen Donk te laten vallen. Dat weigerde hij: hij stelde, dat als hij Donk moest laten vallen, dat hij mij dan ook niet meer kon bijstaan in deze zaak. Daar kon ik me wel iets bij voorstellen en bovendien maakte het weinig uit, omdat deze zaak toch aan het doodbloeden was. Maar toen gebeurde het ongelofelijke: Van der Meer zei opeens, dat deze affaire voor hem reden was zich uit al mijn zaken terug te trekken – ook die waarvoor ik maanden in de bak had gezeten en nog steeds opnieuw dreigde te worden opgepakt! Dit was voor mij een klap, die ik nooit meer te boven ben gekomen en ik besloot Nederland definitief de rug toe te keren.

Andere delen van de Bilderberg serie gingen over een bezoek aan Huis ten Bosch, waarin ik met een megafoon Beatrix toespreek juist op het moment, dat ze afreisde naar weer een Bilderberg conferentie en laten een gesprek zien met het toenmalige SP kamer lid Harry van Bommel van de SP, het enige kamer lid, dat ooit vragen heeft durven te stellen over de Bilderberg Conferentie. Het is een eindeloze tragedie, dat dit schitterende en unieke materiaal niet heeft geleid tot een documentaire, maar de redenen hiervoor mogen duidelijk zijn: de deep state laat het niet toe. Het is immers niet voor niets de deep state! As we speak zijn er overigens steeds meer mensen, die zeggen, dat de ‘deep state’ niet meer bestaat, omdat hij niet meer ‘deep’ is – en daar is veel voor te zeggen! De laatste tien jaar is zoveel meer bekend en duidelijk geworden dankzij de ‘echte journalistiek’ op internet! In ons land heeft WeAreChange ook baanbrekend werd verricht wat betreft Bilderberg met name in hun video’s van de conferentie in Dresden in 2016. Hierop zijn Sharon Dijksma te zien, maar ook Kajsa Ollongren, van wie toen nog niemand had gehoord…

In 2010 was ik te gast over de Bilderberg zaak in het populaire programma van Max Keiser op RT. Van dit interview staan meerdere versies op YouTube. Een ervan is meer dan 35.000 keer bekeken.